De Bron nr. 34
Beste mensen,
De maand december staat bol van de vele feestdagen en veel mensen
kijken er naar uit en verheugen zich er op. Aan de andere kant veel
alleenstaanden vinden de maand december nu juist de vervelendste
maand. Veel alleen en ook extra geconfronteerd met het alleen zijn.
Maar het is en blijft de maand waarin wij naast Sinterklaas en Oud en
Nieuw ook Kerst vieren.
Kerst het feest van het licht, het Licht wat in de wereld gekomen is om
de duisternis te verdrijven.
lk denk wel eens aan een anekdote die ik eens hoorde: Bij de geboorte
van Jezus waren er herders in het veld die als eerste van de geboorte
van Jezus hoorde. Ze lieten hun kudde achter en gingen naar
Bethlehem om het kindje Jezus te zien. Dit verhaal vertelde een oude
man aan zijn kleinkinderen; “We waren in het veld en plotseling waren
daar engelen, die ons vertelde dat Christus de Heere geboren was in
Bethlehem, in de stad van David.” We konden het kindje herkennen
gewikkeld in doeken en liggende in een kribbe. “Laten we naar dit
kindje gaan kijken” zeiden mijn collega’s, vertelde de oude man aan z’n
kleinkinderen. “En ze zijn allemaal naar Bethlehem gegaan om te zien
wat er gebeurd was, behalve ik!”
“Maar opa, u kijkt altijd zo verdrietig als u dit verhaal verteld”, zeiden
z’n kleinkinderen. “Ja”, zei hij, “dat klopt, ik vond het zo’n onzin, maar
ik heb er nu zo’n spijt van dat ik niet mee naar Bethlehem gegaan ben
om het Kindje te zien en te aanbidden en nu is het te laat!
Had ik maar gewoon meegegaan!”
Tot zover dit verhaal. Er staat eigenlijk één onjuistheid in…….? Nu is
het te laat! Mensen voor u en voor mij, het is NOOIT te laat voor
Jezus. Al hebben we ons hele leven het geloof maar een zweverig
gedoe gevonden wat nergens op sloeg, al komen we er in onze laatste
levens jaren achter dat het echt is en niet zweverig, dan is het nog
nooit te laat, we kunnen altijd nog zeggen: “Jezus, hier ben ik, ik heb
nooit veel met U te maken willen hebben, dat hele zweverige gedoe,
maar ik heb ontdekt dat ik U nodig heb, kom in mijn leven!” En Hij
zal ook in uw leven komen, zoals Hij al in het leven van zovele andere
mensen is gekomen!
Het is nooit te laat, er zijn kansen te over. Het lied zegt het niet voor
niets: “Grijp toch de kansen door God u gegeven!” laat u nooit het
zelfde verhaal als die oude man hoeven te vertellen, dat het nu te laat is,
maar vertel ; “lk ben ook naar Jezus toegegaan om Hem te aanbidden!”
U leven zal nooit meer het zelfde zijn. Hij zal dan ook in uw leven
komen, niets zal meer hetzelfde zijn!
Jezus het Licht van de wereld, heeft de duisternis overwonnen, laten
we dat vieren met Kerst en Hem eren en loven voor wat Hij voor ons
heeft gedaan.
Glorie voor Jezus!
Allen gezegende Kerstdagen gewenst.
Met vr. groet, P.K.
Rabbi en Zeepfabrikant
De zeepfabrikant zei tegen de rabbi: “Wat stelt godsdienst nu eigenlijk
voor? Kijk naar alle ellende en de toestand in de wereld na duizenden
jaren godsdienst. Als godsdienst waarheid is, wat heeft het dan te
betekenen? “
De rabbi zei niets maar nam de zeepfabrikant mee naar buiten. Daar
liep een stel jongens, die van boven tot beneden onder de modder
zaten. Hij zei: “Kijk daar nou eens naar. We hebben al generaties lang
zeep, maar ze zijn net zo vies als varkens. Wat heeft zeep dan voor
zin? “
De zeepfabrikant protesteerde: “Maar rabbi, zeep heeft alleen maar
werking als ze wordt gebruikt.” “Precies”, zei de rabbi, “en met
godsdienst is het niet anders! “
Nadenkertjes
De mens komt met lege handen ter wereld en als hij sterft zullen zijn
dode handen niet kunnen vasthouden wat hij meende te bezitten.
Wij kunnen alleen iets vasthouden met ons hart en het enige dat wij
daarmee kunnen vasthouden is het eeuwige leven.
Wie echter met een dood hart sterft zal daarna nooit meer het
eeuwige leven kunnen grijpen.
Onze afkomst is absoluut niet van belang, onze eeuwige bestemming
wel.
Wat is de belijdenis van uw geloof?
‘Daar wij nu een grote Hogepriester hebben, die de hemelen is
doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, laten wij aan die belijdenis
vasthouden.’ Hebreeën 4:14
Menigmaal krijg ik een zeer gevarieerd antwoord als ik vraag: ‘Wat is
de belijdenis van uw geloof?’ Of: ‘Wat gelooft u?’ De een zegt: ‘lk ben
katholiek’, de ander protestant, Jehova’s getuige, heilsoldaat, of men
zegt vaak: ‘lk ben niets van mijn geloof!’ Ook mij wordt dat wel eens
gevraagd. Dan heb ik niet veel woorden nodig. De belijdenis van mijn
geloof is niet een kerkgemeenschap, een organisatie of een stichting,
maar een Persoon! En Zijn naam is Jezus Christus! God heeft ons
verlost door Jezus Christus, onze Heer, en Paulus zegt hier in de
Hebreeënbrief dat we ons hieraan moeten vasthouden. Waarom
vasthouden? Je houd vast aan iets wat je niet verliezen wilt. Je houdt
vast, omdat het waarde voor je heeft. Als je op reis bent, pas je goed
op je camera of op je geld. Thuis heb je sloten en beveiliging. Je wilt
niet dat er iets waardevols gestolen wordt. De Bijbel zegt dat de dief
(satan) gekomen is om te slachten, te stelen en te verdelgen, maar dat
Jezus gekomen is om leven en overvloed te geven (zie Johannes 10:10).
Satan heeft menig mens beroofd van vrede, rust, blijdschap,
voorspoed, en zoals u weet zijn dit alle waardevolle dingen! We
moeten vasthouden aan:
1. De integriteit (echtheid) van de Bijbel;
2. Het werk van Christus dat Hij voor ons gedaan heeft;
3. Het feit dat Christus ons leven is.
Elke keer als we belijden dat we zwak, ellendig, ziek en onvolmaakt zijn,
verheerlijken we de duivel boven hetgeen Jezus zegt. We moeten ons
vasthouden aan de belijdenis: Jezus Christus, het levende Woord van
God. Laat het Woord — Jezus — de basis zijn van onze belijdenis. Sta
op uw rechten, die u door genade verkregen hebt. Zeg wat Paulus zegt
in Galaten 3:26: ‘Want gij zijt allen zonen van God, door het geloof, in
Christus Jezus. ‘We zijn dus kinderen van God door het geloof in
Christus Jezus!
David Maasbach
God bezoekt ons dikwijls, maar meestal zijn wij… niet thuis
Niet thuis? Inderdaad: wij zijn weg.
Wij zijn op zakenreis, of op vakantie, of boodschappen doen.
Wij zijn meestal zo druk met van alles en nog wat, dat we nauwelijks
thuis zijn. En als we wel thuis zijn, zijn we eigenlijk nog steeds niet echt
thuis. We kijken televisie, we laten ons hoofd op hol jagen door allerlei
dingen die onze aandacht vragen. Echt “thuis” zijn we zelden.
Geen wonder dat God ons niet bereiken kan!
Het is alsof Hij keer op keer onze stem in de voicemail hoor: “Op dit
moment ben ik niet thuis, spreek uw boodschap in, ik bel U dan zo
spoedig mogelijk terug.
Eigenlijk zouden we elke dag minstens een half uur, zomaar rustig uit
het raam moeten staren, zonder iets om handen te hebben: stil
worden voor God, je openstellen voor Zijn stem.
Je kunt nu wel klagen over Gods afwezigheid in deze wereld, maar wie
zelf nooit thuiskomt in zijn eigen ziel, heeft geen recht om op Gods
afwezigheid te mopperen.
Wie thuis is in zijn eigen hart, weet: God bezoekt ons dikwijls.
Niet op een spectaculaire manier. Niet met ingevingen en hemelse
stemmen, maar in stilte, in de verborgen omgang, in de intieme
ontmoeting, waarvoor Zijn Geest ruimte maakt in de diepte van ons
hart.
André Troost
Sterren
Er zijn van die mensen, die schitteren in ‘ t duister.
Zij schenken als sterren een boodschap vol luister.
Zij wijzen naar ’t Kindje, in doeken gewonden.
En hebben ’t eerst zelf in hun leven, de kribbe gevonden.
Zij stralen een kracht uit van vreugde en van vrede.
Vertellend dat Jezus de aard heeft betreden.
Hun ogen, zij blinken, hun woorden, zij strelen,
hun reikende handen, zij geven, zij delen.
Het zijn liefdevolle, eenvoudige naasten,
die telkens waar nood is, zich naarstiglijk haasten.
Als flonk ‘rende sterren, gaan zij al hun wegen.
Misschien kom je straks, nog wel zo’n lichtdrager tegen!
Frits Deubel
“Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt,
en Ik zal u rust geven”. Mattheüs 11 : 28
God spreekt nu tot jou…
Laat Gods woorden diep tot je doordringen.
Hij zegt:
*Zoek je geluk bij de HEER, Hij zal geven watje hart
verlangt, (PS 37:4)
*Hij overlaadt u met schoonheid en geluk, uw
jeugd vernieuwt zich als een adelaar. (Ps 103:5)
*Wie bij U hun geluk zoeken zullen lachen en vrolijk
zijn. (Ps 70:5)
*Mijn plan met jullie staat vast spreekt de HEER. Ik
heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal
je een hoopvolle toekomst geven. (Jer 29:11)
*Jezus zegt:
‘Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn
volheid’. (Joh 10:10)
*Zoek en je zult vinden.
Klop en er zal voor je worden opengedaan. (Mat 7:7,8)
De eerste stap naar echt geluk.
Het beste en mooiste wat bestaat is te vinden bij Jezus.
Hij is de bron van echt geluk, van leven in overvloed.
Hij is veel beter, veel mooier dan je beste ervaring ooit.
Jezus is de deur naar echt leven.
Een leven vol echte liefde en blijdschap.
Wij vieren nu zijn geboorte, durft u het aan.
Een keuze voor Jezus, Zijn geboorte en sterven, ook voor
u, om ook u of jij te bevrijden. Jezus is de enige Weg, de
Waarheid en het Leven. Jezus de enige Weg naar God.
Bron: www.waaromleven.nl
De papieren zak kerst
Leden van zondagsschoolgroep voor pasgehuwden werden gevraagd
om hun favoriete kerstverhaal met de groep te delen. Carrie Fuller
vertelde een verhaal met de titel: “De papieren zak kerst”. Nadat ze
klaar was met haar verhaal, had ik de behoefte naar meer details.
Twee dagen later sprak ik met een familielid.
Het was begin jaren ’30, tijdens de zogenaamde ‘Dust Bowl ‘ periode
midden in de economische depressie van de staat Kansas. De familie
Canaday – een vader, moeder en zeven kinderen – hadden het
financieel bijzonder moeilijk, dus er zou geen luxe zijn tijdens de kerst
dat jaar.
Moeder stuurde de kinderen naar buiten om een kerstboom te zoeken
in het bos. Na een lange zoektocht kwamen de kinderen terug met het
enige dat ze hadden kunnen vinden, namelijk een dode tak. De tak
werd rechtop in een emmer zand geplaatst en versierd met stukjes
papier aan touwtjes. Judy, een meisje van vier jaar, had geen idee hoe
een kerstboom eruit moest zien, maar op de één of andere manier
wist ze dat het anders was dan hun boom!
Naar mate kerst dichterbij kwam, begonnen de kinderen steeds vaker
bij hun ouders te vissen naar de kerstcadeautjes die ze onder de boom
konden verwachten. De vader wees de kinderen er steeds weer op dat
de kasten leeg waren en ze nauwelijks genoeg te eten hadden. Er was
echt geen geld dit jaar voor cadeautjes. Moeder was een gelovige
vrouw en ze vertelde haar kinderen: “Bid en vertel het aan Jezus. ” De
kinderen gingen bidden zoals hun moeder het had gezegd.
Op kerstavond keken de kinderen uit het raam in de hoop dat er
bezoek zou komen, maar niemand kwam. “Blaas het licht uit, ” zei
vader. “Er zal niemand komen. Niemand weet zelfs dat wij hier zijn.”
De kinderen deden het licht uit en lagen keurig in bed, maar waren te
opgewonden om te gaan slapen. Het was toch al kerst? Ze hadden God
toch gevraagd om hun die cadeautjes te sturen die Hij wilde dat zij
zouden krijgen? Had moeder hun niet geleerd dat God gebeden
verhoort?
Later op de nacht zag één van de kinderen een auto op het zandpad
rijden dat langs hun huis ging. De kinderen vlogen allemaal uit bed en
keken zo goed als het ging door het raam. Ze maakte zoveel lawaai dat
hun ouders wakker werden. “Rustig blijven, ” zei vader. “Die auto komt
niet voor ons. Het is vast iemand die een verkeerde weg heeft
genomen. ” De kinderen bleven hopen en vader stak een licht aan. Ze
wilde allemaal naar de deur stormen, maar vader hield ze tegen. “Blijf
hier. Ik ga! “
Er stapte iemand uit de auto en riep: “Ik vraag me af of iemand mij wil
helpen deze zakken uit de auto te halen. ” De kinderen vlogen de deur
uit om te helpen. Moeder zei tegen de jongste, “Judy, jij blijft bij mij
om te helpen alles uit de zakken te halen.”
Een diaken van de kerk uit het dorp was die avond naar bed gegaan,
maar kon niet in slaap vallen. Hij lag in bed te draaien en bleef steeds
aan de familie Canaday denken. Later vertelde hij dat hij geen idee had
waar het gezin aan toe was, maar hij wist dat ze veel kinderen hadden.
Hij ging uit bed en kleedde zich aan. Hij wekte een aantal mensen in
het dorp en vroeg hun een bijdrage voor de familie Canaday. Zijn auto
werd gevuld met levensmiddelen, speelgoed en kleding. De kleine Judy
kreeg een lappenpop, die jaren later nog steeds haar favoriet was.
Met al dit eten wilde vader een feestmaal, alles uitgespreid neerzetten
en eten zoals nooit tevoren. Moeder zei: “Nee, we moeten zorgen dat
het zo lang mogelijk meegaat. ” Ze hebben er weken van kunnen eten.
De volgende zondag stond moeder Canaday op in de kerk om te
vertellen wat de leden – één van de diakenen in bijzonder- voor hun
gezin hadden gedaan. Geen enkel oog bleef droog.
Jaren later schreef Eva, de oudste zus, deze gebeurtenis op ten
behoeve van een schoolproject. Eva schreef: “We waren allemaal zo
uitgelaten door alle prachtige dingen in de zakken, dat we even geen
oog meer hadden voor het meest speciale geschenk. Het mooiste
geschenk zat helemaal niet in die papierenzakken. Het mooiste
geschenk was het geloof van hun moeder. Het geloof waarmee ze de
kinderen onderwees om hun noden bij Jezus te brengen en te
vertrouwen dat Hij daar mee aan de slag gaat. Het was vaderliefde
waarmee hun vader de kinderen wilde beschermen tegen pijn en
teleurstelling.
Toen Carrie Fuller klaar was met haar verhaal, sloot ze af met: “Kleine
Judy is mijn geweldige Oma. ” Judy Canaday Dryden leeft tegenwoordig
In Sanger, Texas. Terwijl zij via de telefoon over deze gebeurtenis
vertelde, kon je een traan in haar stem horen. Je kon ook voelen hoe
trots zij was om zo’n kostbaar erfgoed te hebben meegekregen van
haar vader en moeder.
Met kerst gedenken wij de biddende moeders, de liefhebbende vaders
en de gelovige kinderen. We zijn dankbaar voor gevoelige diakenen,
gulle vrienden en slapeloze nachten. Wij prijzen God voor de moeilijke
tijden die ons onvergetelijke lessen onderwijzen, geloofsversterkende
verhalen die steeds weer opnieuw worden verteld en nieuwe
generaties inspireren om geloof te hebben in een liefhebbende
verlosser.
Adventsvraag
Weer wordt het kerstfeest: weer begint
ons hart van vreugd te zingen
om alles wat het hemels Kind
ons bracht aan goede dingen:
om blijdschap, om het schoon verhaal
van herders en van wijzen,
om eng ‘len, die in mensentaal
Gods wond ‘re liefde prijzen.
Maar denken wij in deze tijd
van feest ‘lijk voorbereiden,
alléén aan Christus, aan Zijn strijd,
Zijn offer en Zijn lijden?
Of is ons Kerstfeest zó verarmd,
’t geloof zo afgesleten,
dat wij, als God zich niet erbarmt,
de Christus zelf vergeten?
Nel Benschop
Gebed der Gebeden (onze Vader)
Zeg niet onze,
als je slechts aan jezelf denkt.
Zeg niet Vader,
als je geen kind kunt zijn.
Zeg niet Hemelen,
als je slechts aardse zaken verlangt.
Zeg niet Uw Naam worde geheiligd,
als je voortdurend je eigen eer zoekt.
Zeg niet Uw Rijk kome,
als je hoopt er zelf beter van te worden.
Zeg niet Uw Wil geschiede,
als je geen tegenslag kunt dragen.
Bid niet voor het brood van vandaag,
als je niet voor de armen wilt opkomen.
Bid niet voor vergeving van schulden,
als je in wrok leeft met familie of buren.
Bid niet voor een leven zonder bekoringen,
als je voortdurend met het kwaad omgaat.
Bid niet voor een leven zonder kwaad,
als je niet op zoek bent naar het goede.
Zeg niet Amen en zo zij het,
Als je dit gebed niet ter harte neemt.
Kerstfeest – viering
Het Kerstfeest is zoals een munt
die door elks handen gaat:
de beeltenis is afgesleten.
Slechts weinigen is het vergund
om van de Koning die daar staat,
méér dan de naam te weten.
En ik, die álles van Hem weet,
Zijn woorden en Zijn daden….
Hoe vier ik Zijn geboorte — feest?
Als ik Hem voor mijzelf vergeet,
blijf ik met schuld beladen:
bedroef ik Hem het meest.
Maar als mijn ogen opengaan
voor ’t heil in Hem gegeven
en ik gelovig voor Hem kniel,
dan is het met mijn “ik” gedaan,
beheerst Hij heel mijn leven,
als Koning van mijn ziel!
Joke van Sliedregt
Hij geeft jou vleugels!
Neem er iedere dag even de tijd voor. Door te bidden en
in de Bijbel te lezen. Op een rustig plekje. Waar jij je
prettig voelt. En weet dat je niet zomaar gestoord wordt.
En je zal het merken: Jezus wordt dan je Bron.
Steeds meer…
Het is een proces. Maar je zal het verschil echt merken:
Hij gaat je dragen. In het begin onmerkbaar bijna.
Maar steeds meer, steeds weer. Tot Hij je vleugels geeft.
En Hij je energie en ruimte geeft. Mogelijkheden, moed,
kracht. Rust en hoop. Troost. Voor jou.
Uit een onuitputtelijke Bron. Van eeuwige, vurige Liefde!
Bron: openhands
Rust, alleen bij Hem…
Mijn kind, Geef je over, laat je leven los.
Maar Heer, ik wil het zo graag zelf doen.
Mijn kind, geef je over, leg je leven in Mijn handen.
Maar Heer, juist dat is zo ontzettend moeilijk.
Mijn kind, geef je over, laat het los en vind rust.
Heer, hier is alles, mijn pijn, verdriet, zorgen en moeite.
Mijn lieve kind, Ik hou van je, ik draag je door alles heen.
Jezus alleen
Jezus alleen, ik bouw op Hem.
Hij is mijn hoop, mijn lied, mijn kracht.
Door stormen heen hoor ik zijn stem,
dwars door het duister van de nacht.
Zijn woord van liefde dat mij sust,
verdrijft mijn angst; nu vind ik rust!
Mijn vaste grond, mijn fundament;
dankzij zijn liefde leef ik nu.
Jezus alleen werd mens als wij;
klein als een kind, in kwetsbaarheid.
Oneindig veel hield Hij van mij,
leed om mijn ongerechtigheid.
En door zijn offer werd ik vrij,
Hij droeg mijn straf, Hij stierf voor mij,
ontnam de dood zijn heerschappij;
dankzij zijn sterven leef ik nu.
Daar in het graf, in dood gehuld,
leek al zijn macht tenietgedaan.
Maar, o die dag, dat werd vervuld:
Jezus, de Heer is opgestaan!
Sinds Hij verrees in heerlijkheid,
ben ik van vloek en schuld bevrijd
lk leef in Hem en Hij in mij;
dankzij zijn bloed ben ik nu vrij.
Geen levensangst, geen stervensnood;
dat is de kracht, waar ik in sta.
Van eerste stap tot aan de dood
leidt Hij de weg waarop ik ga.
Geen duivels plan of aards bestaan,
kan mij ooit roven uit zijn hand.
Als Hij verschijnt, roept Hij mijn naam;
in die verwachting houd ik stand.
In Hem alleen, in Hem alleen!
Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien.
Openbaring 1:7a
